اینکوترمزهای صادرات جدید

آیا تفاوت و معنی این اینکوترمزهای صادرات ای جدید را برای کسب و کار خود می دانید؟

آیا مشتاق فروش در بازار جهانی هستید؟ حمل و نقل بین المللی فرآیندی است که مستلزم درک روشنی از مسئولیت های فروشنده و خریدار است. اتاق بازرگانی بین‌المللی ICC توافق‌نامه‌هایی Incoterms  ارائه کرد که می‌تواند به خریدار و فروشنده کمک کند در مورد مسئولیت‌های خود توافق کنند. اینکوترمزهای صادرات ای جدید از جمله قراردادها می توان به DDP، DAP و DAT اشاره کرد. به عنوان یک کسب و کار، درک این که این اینکوترمزها  چه معنایی برای کسب و کار شما برای ارسال موفق کالا از مبدا به مقصد دارند، ضروری است.

این مقاله در مورد معنای DDP، DAP و DAT، تفاوت های آنها و خطرات، هزینه ها و وظایف مربوط به هر یک بحث می کند. همچنین وظایف و مسئولیت های فروشنده و خریدار برای هر توافق اینکوترمزهای صادرات و پیامدهای آن برای تجارت خود را یاد خواهید گرفت.

وظیفه Delivered Duty Paid-DDP  چیست؟

DDP توافقی است که فروشنده را ملزم می کند مسئولیت یک محموله را تا رسیدن به مقصد بپذیرد. این بدان معناست که فروشنده تمام هزینه‌ها، از جمله بسته‌بندی، تدارکات، عوارض گمرکی و مالیات‌های مربوط به معامله را تامین می‌کند.

خریدار فقط مسئولیت حمل و نقل در بندر مقصد را بر عهده می گیرد و تا زمانی که محموله به مقصد مورد توافق نرسد، هیچ خطر یا هزینه ای متحمل نمی شود. از این رو، بار در قرارداد DDP به سمت فروشنده متمایل می شود.

زمان استفاده از DDP:

با توجه به وزن سنگینی که بر روی فروشنده گذاشته می شود، DDP Incoterm در جایی ایده آل است که فروشنده از ثبات زنجیره تامین اطمینان دارد و مسیرها قابل پیش بینی هستند.

موقعیت های دیگری که می توانید استفاده از DDP را انتخاب کنید عبارتند از:

• زمانی که فروشنده سابقه صادرات موفقیت آمیز به مقصد خریدار را داشته باشد.
• زمانی که بین فروشنده و خریدار اعتماد متقابل وجود دارد.

چه زمانی نباید از DDP استفاده کرد؟

زمانی که هزینه های پنهان احتمالی وجود داشته باشد، DDP برای صادرکنندگان ایالات متحده نامطلوب است زیرا آنها موظف به پرداخت مالیات بر ارزش افزوده  VATهستند که می تواند تا 20٪ از کالاهای صادراتی را افزایش دهد. گاهی اوقات، خریدار مستحق بازپرداخت مالیات بر ارزش افزوده است که به معنای تخفیف برای خریدار است در حالی که فروشنده مالیات بر ارزش افزوده را جذب می کند. سایر شرایطی که استفاده از DDP را منع می کند عبارتند از:

• زمانی که فروشنده از پیامدهای هزینه برای معامله بی اطلاع باشد. مالیات و عوارض گمرکی ممکن است بسته به محصول، ارزش، مبدا و مقررات متفاوت باشد. این توانایی فروشنده را در برآورد هزینه های موجود در معامله به چالش می کشد.

DAP– Delivered at Place– تحویل در محل چیست؟

DAP یکی اینکوترمزهای صادرات است که فروشنده را به طور کامل مسئول تمام هزینه ها و خطرات ناشی از حمل و نقل یک محصول به مقصدی مشخص می داند. تا زمانی که کالا به مقصد مورد نظر برسد، فروشنده مسئولیت حمل و نقل، بسته بندی، مجوزها و هزینه های مربوط به معامله را بر عهده می گیرد.

خریدار تنها زمانی مسئولیت را بر عهده می گیرد که کالا به مقصد مورد نظر برسد. مکان نامگذاری شده باید بین خریدار و فروشنده توافق شود. این می تواند یک بندر، یک مرکز، یک انبار یا محل خریدار باشد.

پس از رسیدن کالا به مقصد، هزینه ترخیص، تخلیه و حمل بر عهده خریدار می باشد. خریدار همچنین از هرگونه مجوز واردات، مالیات گمرکی، عوارض و گواهی پرداخت مراقبت می کند.

زمان استفاده از DAP:

DAP در جایی ایده آل است که هیچ فرآیند سفارشی بین کشور صادرکننده و مقصد درگیر نباشد. این در همان اتحادیه های سفارشی عملی است. به عنوان مثال، DAP هنگام حمل و نقل کالا بین ایرلند و یونان به خوبی کار می کند. این به این دلیل است که آنها هر دو در اتحادیه گمرکی اروپا هستند و هیچ عوارض گمرکی در اتحادیه گمرکی اعمال نمی شود.

DAT –Delivered at Terminal– تحویل در ترمینال چیست؟

DAT یک ترتیب حمل و نقل است که در آن فروشنده کالا را برای حمل از بسته بندی و حمل ترخیص می کند تا زمانی که در ترمینال نامگذاری شده تخلیه شود. ترمینال نام برده می تواند یک حیاط کانتینری، یک انبار، یک پایانه بار یا یک اسکله باشد.

پس از تخلیه کالا در پایانه مقصد، مسئولیت از فروشنده به خریدار تغییر می کند. خریدار وظیفه انتقال کالای تخلیه شده از ترمینال به مقصد نهایی را بر عهده می گیرد. هر گونه مخارج و خطرات مربوط به حمل و نقل به عهده خریدار است.

توجه: برخلاف DDP، کالاهای تحویل داده شده با شرایط DAT هنوز به مقصد نهایی نرسیده اند. پس از تسویه هزینه های تخلیه توسط فروشنده، این خریدار است که کالا را از گمرک ترخیص می کند، هرگونه هزینه را تسویه می کند و قبل از حمل به مقصد نهایی، مدرک پرداخت را ارائه می کند.

: DDP VS DAP

DDP و DAP اینکوترمزهای مشابه با شرایط حمل و نقل متفاوت هستند. در اینجا تفاوت های اصلی وجود دارد:

1. هنگام حمل و نقل با شرایط DDP، 90٪ از مسئولیت ها بر عهده فروشنده است. این شامل هزینه های حمل و نقل، خطرات مرتبط و ترخیص کالا از گمرک در کشور صادرکننده و کشور مقصد است.

از طرفی DAP تا حدودی از وزن فروشنده می کاهد. فروشنده مسئولیت کالا را تا رسیدن به مقصد مورد توافق بر عهده می گیرد و پس از آن خریدار مسئولیت آن را بر عهده می گیرد.

2. هنگام حمل کالا با شرایط DDP، خریدار تنها پس از اینکه فروشنده کالا را از تمام خطرات و هزینه های گمرکی در مقصد ترخیص کرد، مسئولیت را بر عهده می گیرد. با این حال، بر اساس شرایط DAP، خریدار مسئولیت کالا در هنگام تخلیه را بر عهده می گیرد. از این رو این خریدار است که هزینه های تخلیه را تسویه می کند، کالا را از گمرک ترخیص می کند و هزینه حمل و نقل را بر عهده می گیرد.

: DDP VS DAT

تفاوت قابل توجهی بین اینکوترمزهای صادرات DDP و DAT وجود دارد که در زیر ذکر شده است:

1. برخلاف DAT، مسئولیت ترخیص کالا از هرگونه حقوق گمرکی، هزینه ها و مالیات و سپس تسویه هزینه های تخلیه برای کالاهای ارسال شده با شرایط DDP بر عهده فروشنده است. خریدار فقط هزینه حمل و نقل تا مقصد نهایی را تسویه می کند.
2. بر اساس شرایط DAT، کالا به پایانه مقصد حمل می شود که از آنجا خریدار باید پس از تخلیه مسئولیت را بر عهده بگیرد. این مسئولیت شامل ترخیص کالا از گمرک و ترخیص عوارض و مالیات واردات مربوط می شود.

DAT VS DAP :

یک خط نازک وجود دارد که اینکوترمزهای صادرات DAT و DAP را در مورد مقصد تحویل از هم جدا می کند. در اینجا تفاوت های اصلی وجود دارد:

1. بر اساس شرایط DAT، کالاها قبل از تحویل کالا به پایانه مقصدی که خریدار انتخاب می کند، ارسال می شود. با این حال، مقصد پایانه مقصد نهایی نیست. از مقصد ترمینال است که خریدار پس از تسویه هزینه های تخلیه در ترمینال توسط فروشنده، مسئولیت آن را بر عهده می گیرد.
2. مشابه DAT، طبق شرایط DAP، کالاها به مقصدی که بین خریدار و فروشنده قبل از حمل و نقل توافق شده است، ارسال می شود. خریدار پس از تحویل کالا به مقصد، مسئولیت آن را بر عهده می گیرد. آن را از گمرک ترخیص می کند و ترتیب حمل و نقل را می دهد. خریدار همچنین مسئول هزینه های تخلیه بر اساس شرایط DAP و سایر هزینه های پس از تخلیه می باشد. از این رو، هزینه های تخلیه بر اساس شرایط DAP در محل مقصد بر عهده خریدار است. در حالی که هزینه های تخلیه با شرایطDAT در مقصد پایانه بر عهده فروشنده است.

تفاوت های  اینکوترمزهای صادرات DDP-DAP-DAT :

با درک واضح، تشخیص تفاوت های اساسی بین این سه اینکوترمزهای صادرات DDP، DAP و DAT  آسان تر است. با این حال، در اینجا تفاوت هایی وجود دارد که می توانیم از بحث تشخیص دهیم:

1. فقط در شرایط DDP است که خریدار مسئول ترخیص کالا از گمرک در کشور صادرکننده و مقصد است.
2. در هر دو شرایط DDP و DAT، فروشنده به ترتیب مسئول هزینه های تخلیه در کشور مقصد و پایانه مقصد است.
3. فقط در شرایط DAP است که خریدار مسئول هزینه های تخلیه است.
4. در هر دو نوع DAT و DAP، خریدار مسئول ترخیص کالا از گمرک قبل از حمل به مقصد نهایی است.